منقبت: کیوں رُس گیوں میرے نال وے

منقبت: کیوں رُس گیوں میرے نال وے

جانے دل دے توں حال سجناں
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

تیرے بناں میں رہ نہیں سکدی
باندی ہاں کجھ کہہ وی نہیں سکدی
میرے رو رو گزرے سال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ناں مہندی ناں ونگاں پائیاں
نام تیرے دیاں پئیاں دہائیاں
سندھ، پنجاب تے نارووال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

کھاون پیون سب بھلایا اے
مرضاں عشق دیاں گھیرا پایا اے
میرا وانگ شیدایاں حال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ناں کھادا، ناں بھری گھڑولی
لٹ لیا سجناں، تیری بولی
کھاؤ رحم تے کرو خیال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

وقت نزاع دے پھیرا پاویں
سجناں کلمہ یاد کراویں
میرا ہور نہیں کوئی وی سوال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ریاست علی نوں نہیں ول منگنے دا
دے صدقہ توں پیر سوہنے دا
کراں خوشیاں تے پاواں دھمال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

وچھڑ کے سوہنا جی نہیں سکدا
زہر جدائی دا پی نہیں سکدا
میرے رو رو گزرے سال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

پیار تیرے دیاں پئیاں دہائیاں
سانوں لگیاں راس نہ آئیاں
کجھ نہ رکھیا توں وی خیال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ہجر دے صدمے جِند نہیں جھلدی
گل نال لا، مِنتاں کردی
تیرے پَیراں وچ رکھنی آں وال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

رب دی سونہہ، نہیں مندڑا بولیا
پیار تیرے دا بھید نہیں کھولیا
کِسے وَیری نے چلائی اے چال اے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

باجھ تیرے میں مرمر جاواں
من جا ڈھولا واسطے پاواں
پیلا ہوگیا رنگ میرا لال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

تکدی سجناں میں تیریاں راہواں
سامنے رہو میں ویکھی جاواں
میرا ہور نہیں کوئی سوال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

kion rus giyon merey naal wey

.